καταβαυκάληση

η (Α καταβαυκάλησις)

νεοελλ.

μτφ. η εξαπάτηση με δολερά μέσα, το αποκοίμισμα

αρχ.

το νανούρισμα τών παιδιών με τραγούδι ή με μουσικό όργανο.